Personen: 4 | Periode: Augustus 2006 |

We werden opgehaald op…

…. JNB airport en na overleg hebben we een markt bezocht. Dit was niet door ons afgesproken maar kon ter plekke geregeld worden. Perfect. Onze lekkerbly gids bracht ons daarna naar Liza’s cottages in Pretoria. Een heerlijke plek om de vakantie te beginnen. Vriendelijke eigenaren die ons overal mee wilden helpen, alle vragen konden beantwoorden en voor onze kinderen zelfs de vogeltjes wilden voeren zodat we ze van dichtbij konden bekijken. Een dinertip gekregen en uitgevoerd. Heerlijk italiaans en gezellig en héééérlijke zuidafrikaanse wijn. De volgende ochtend een lekker en gezellig ontbijt. Volgens de eigenaar bakte hij de lekkerste omelet van heel Zuid afrika. (inderdaad erg lekker).

De volgende ochtend werd onze huurauto gebracht. Wij konden instappen en op een gemakkelijke en rustige manier wennen aan het links rijden. Alweer een goede tip van Lekkerbly want wij wilden het liefst de auto al op de luchthaven hebben. Dit was veel beter want het is erg druk op de luchthaven.

Onze volgende accomodatie was Bundu Lodge. Een prima/kindvriendelijke uitvalsbasis voor de panoramaroute. Het terrein geeft een beetje een kinderboerderij gevoel. Onze kinderen konden er de konijntjes voeren en er liepen wat bokken/pauwen e.d. Met z’n vieren op 1 kamer. Goed geslapen en ’s ochtends een uitgebreid ontbijtbuffet. Vriendelijk personeel.

Toen naar het Krugerpark. Berg en Dal. Staat in al onze reisgidsen als de minst sfeervolle plek om te overnachten. Ook schrijft iedereen; weinig wild bij de dam (grenzend aan het kamp). Wij vonden Berg en Dal een hele fijne plek om te verblijven. 14 jaar geleden waren wij in Lower Sabie. Maar Berg en Dal vonden wij ook erg mooi. Ons huis was groot en compleet. Het lag aan de rand van het park waardoor we uitkeken op struikgewas met veel vogels en apen. Bij de Dam hebben wij genoeg wild gezien. Apen/allerlei soorten bokken/olifanten vlak bij het hek/ visarenden vlakbij/ maraboes. Kortom; de stelling “niks te sien nie” ging voor ons niet op. Van het Krugerpark schrijft men; het meeste wild zit aan de weg tussen Lower Sabie en Skukuza. Wij hebben zover niet hoeven rijden. Na twee dagen hadden we een waslijst aan gespotte soorten. Allemaal vlakbij of in prachtige natuurlijke situaties. We hebben toen besloten om dichtbij “huis” te blijven. De weg Lower Sabie/Skukuza zou voor ons niets toevoegen. Evening en morning drive was voor ons al geboekt. Wij hadden daarvoor al vouchers. Dit ging perfect.

Daarna naar Swaziland. Zeker een aanrader. Heel anders weer dan Zuid afrika. Bart durfde ons de weg via de Bulembu Pas niet te adviseren. Hij kende de weg niet en wist niet of je er een 4W drive voor nodig had. Er was genoeg te zien onderweg en achteraf hadden we door al onze stops onderweg, de tijd om bij de volgende overnachtingsplek te komen, hard nodig. We hebben moeite gehad om het te vinden. Wij vonden het niet duidelijk wanneer we de afslag naar Ezulwini konden verwachten. Op een gegeven moment heeft de weg geen gescheiden rijbanen meer waardoor je denkt dat je de afslag gemist hebt.
Je moet dan nog veel verder doorrijden en nog een keer rechts afslaan. Dan pas komt het trucje van de weg oversteken en naar de andere rijbaan gaan.
Na wat heen en weer rijden en vragen bij een vriendelijke benzinepomphouder vonden we Mvubu Falls. Het was alle inspanning waard. Een prachtige locatie; erg vriendelijke belgische eigenaren. Lekker eten/ diner (heel betaalbaar) en ontbijt (inclusief). De eigenares heeft ons tips gegeven voor de volgende dag. Heel precies. Inclusief de tijd waarop we dan moesten ontbijten, hoe lang we hadden voor de souvenirkraampjes e.d. Het werd een fantastische dag, we hadden nog wel een nacht willen blijven (dit gold trouwens voor bijna alle accomodaties). Een tip voor Bart: volgens de eigenaren is de Bulembupas zonder 4W drive te rijden en zeker de moeite waard. Ze vroegen ons al bij aankomst of we die pas wel hadden gereden.

Toen St Lucia Villa’s. Wat ons betreft een mindere accomodatie. Een heel groot huis. Prachtig. Grote kamers, allemaal met eigen badkamer. Grote keuken met allerlei apparatuur. Maar met 4 handdoeken in 3 dagen is het krap. Er was ook een zwembad. Daar gebruik je ook de handdoeken voor. Ook het toiletpapier was na 3 dagen helemaal op. Er was vaak niemand bij de receptie, wij hebben toen maar bij een huisje dat werd schoongemaakt ( geen schoonmaakster te zien, maar wel een open huisje) een rol toiletpapier gepakt. Ook lag er in de keuken geen doek(je) om je handen mee af te drogen of om je vaat mee af te drogen. Of om je gebruikte eettafel even mee schoon te maken. Bij de receptie was mevrouw er zelf niet. Een aardige plaatsvervangend dame gaf ons een doekje van hunzelf. Hoorde niet bij de interieur van ons huis. ’s Avonds na 20.00 geen water in heel St.Lucia was voor ons geen probleem. Maar in ons huis kwam in de keuken nooit water uit de kraan. Alleen lucht. Niet handig met koffie/thee zetten/ koken of even je handen wassen.
Boven was gelukkig wel water.

Wij hadden problemen met het herbevestigen van onze terugvlucht. Het nr. wat ik had was onjuist. Ik probeerde al een week. Wij hoopten op hulp van de eigenares van St Lucia’s villa’s. Maar haar enige hulp bestond uit het lenen van haar telefoontoestel en ze zij; het is gewoon een heel druk nummer. Later bleek er nog een tweede nummer te zijn (uitgezocht door Ané Steinberg van Florence Guestfarm). Bij het uitchecken was de accu van onze auto leeg. Hierbij heeft deze mevrouw ons wel snel en vakkundig geholpen. Dit is de enige accomodatie in ons programma waar we geen tweede keer voor zouden kiezen. St Lucia zelf is wel een leuke aanvulling op onze reis geweest, Lekker op de boot/lekker winkelen/lekker pootje baden in de oceaan bij huizenhoge golven.

De volgende overnachting was een complete verassing. Wij verwachtten een hutje in het Imfolozi park. Net als 14 jaar geleden. ’s nachts geen stroom. Toilet en douche in een gezamenlijk gebouw. En dat in een park zonder omheining  Ons hutje was een enorme bungalow met een rieten dak. Om 16.30 melde zich een meneer Moses en die ging voor ons koken. Met onze meegebrachte etenswaren in onze eigen omheining  De volgende ochtend kwam hij weer voor ons ontbijt. Dit hadden we niet verwacht maar was erg bijzonder. Hij kon lekker koken en bakte een heerlijke omelet. Ook maakte hij ons huis schoon en maakte hij de bedden op. Ik moest wel even aan hem wennen maar het gaf een heel bijzonder vakantiegevoel. Hier dus dieren tot bijna op je terras. Kudu’s; rooibokkies; zebra’s en wrattenzwijnen. In dit park minder wild. Wel een heel natuurlijk park en hier hebben we ( voor de kinderen erg belangrijk) de Big 5 compleet gemaakt met 10 leeuwen.

De laatste nacht in Florence Guestfarm was wel erg bijzonder. Wat een warm welkom. We werden gelijk meegenomen naar het schapen scheren. Helaas waren de heren net klaar. Ons dochtertje Loes mocht een lammetje melk voeren met een fles. Er liepen paarden en schapen over het terrein. Ons huisje grenste aan de boerderij en had een leuke houtkachel. Uren hebben we ons hier vermaakt. Om 19.00 werden we verwacht voor het diner. Aan een grote tafel met de eigenaren, een stagaire en 1 andere gast. Het werd laat en gezellig. Alsof we er op bezoek waren i.p.v. betalende gasten. Ané heeft ons geholpen met het herbevestigen van de vlucht. Ze heeft iets geregeld via het internet, wat precies weet ik niet. Ik was enorm opgelucht. Ané gaf ons nog een tip over het vertrek naar de luchthaven JNB, i.v.m. de spits in JNB. Een hele goede tip. We kwamen zonder problemen of drukte aan in JNB. Wel wat vroeg maar zonder stress. Daar aangekomen merkte Loes dat ze haar lievelingsknuffel bij Florence Guestfarm had laten liggen. Gauw gebeld- niets gevonden. Bij thuiskomst gemaild. Steenbokkie inmiddels wel gevonden. Op het moment dat ik dit schrijf ligt steenbokkie alweer bij Loes in bed. Per luchtpost verstuurd….