Personen: 2 | Periode: September 2015 |

Hallo Anja,

we zijn inmiddels alweer 14 dagen terug maar willen je graag nog laten weten dat we een fantastische en zeer afwisselende vakantie hebben gehad. Voor de bloemenzee in Namaqualand waren we eigenlijk een week te laat, maar op de Postberg hadden we gelukkig al gezien hoe prachtig het is als alle bloemen tegelijk in bloei staan.

Alles was weer perfect geregeld, we hadden stuk voor stuk fijne lodges (heel aangenaam: Desert Homestead) en B&B’s (altijd goed: Libby’s Lodge in Upington en extra lof voor Kareebloem Guest House in Pretoria: topservice) en als klap op de vuurpijl was daar Ivan als gids. Van Evita se Perron tot Hondeklipbaai, van een klein, minder bekend wijngoed in Stellenbosch tot een onmogelijke maar oh zo mooie route naar Mount Ceder en van het Hugenotenmuseum in Franschhoek tot de lekkerste kreeft in Paternoster – Ivan neemt je overal mee naartoe, is zeer attent en weet boeiende verhalen te vertellen. En gelachen dat we hebben! Na 12 dagen was het dus best moeilijk afscheid nemen…

Niet dat we daarna niet volop genoten hebben van onze route door Namibi, hoor! Daar begon met een Suzuki SX4 (niks Honda CR-V of Nissan X-Trail dus) ook het echte avontuur… Om te beginnen wilden we van Fish River Canyon via de C37 en de Oranjerivier en Rosh Pinah naar Aus. Een schitterende route die we gelukkig zonder problemen konden rijden hoewel het de laatste kilometers voor Sendelingsdrift erg zanderig was. Spannend was het ook op al die gravelwegen want de Suzuki had geen volwaardige reserveband! Bij nader inzien hadden we die auto bij het verhuurbedrijf gewoon moeten weigeren! Maar het gedoe wat dat dan weer oplevert en de vertraging die je oploopt… Wij hebben dus maar extra rustig en voorzichtig gereden en anders dan bijna alle anderen die we onderweg ontmoetten, geen lekke band gehad. Vervelend werd het pas later toen we vanuit Mata-Mata op weg gingen richting Twee Rivieren: daar is het omdat het al een hele tijd erg droog is zonder 4×4 eigenlijk niet meer te doen. We hebben 3 keer vastgezeten in het rulle, zeker 30 cm diepe zand; 2x zijn we op eigen kracht weer losgekomen, de 3e keer kwam er een behulpzame Zuid-Afrikaan aan te pas. Achteraf halen we onze schouders erover op maar wij zouden iedereen echt aanraden om een 4×4 te huren!

Anja en Erica, hartelijk dank voor alle goede zorgen (zelfs de vluchten verliepen vlekkeloos; de KLM heeft z’n beste beentje voorgezet en ook de binnenlandse vlucht was prima), jullie hebben ons -alweer-  een onvergetelijke reis bezorgd!

Hartelijke groeten,

Henk en Jeanine Hoogstraten